Vertrekkend vanuit een persoonlijke fascinatie voor absurde humor onderzoek ik familiale dynamieken en hun visuele vertaling. De schilderijen zijn geïnspireerd door spreekwoorden, gezinsstructuren en de droogkomische taal van mijn vader. Ze brengen herkenbare interacties in beeld, balancerend tussen het alledaagse en het absurde. Een speels onderzoek naar taal, rolpatronen en collectieve herinnering

Mijn werk vertrekt vanuit een persoonlijke fascinatie voor absurde humor, met als belangrijkste inspiratiebron mijn vader en zijn eindeloze stroom aan "dad jokes". Deze luchtige bron groeide uit tot een rode draad in mijn onderzoek, waarin ik familiale dynamieken, rolpatronen en taalgebruik onderzocht. In mijn schilderijen geef ik spreekwoorden en gezegdes een visuele vorm, waarbij ik klassieke taferelen uit het gezinsleven combineer met vervreemdende details en subtiele humor. De scènes balanceren tussen het herkenbare en het absurde, tussen huiselijke warmte en onderhuidse spanningen. Door taal en beeld met elkaar te verweven, onderzoek ik hoe humor functioneert als bindmiddel binnen gezinnen, maar ook als manier om met conflicten, misverstanden en hiërarchie om te gaan. Mijn schilderpraktijk laat zich lezen als een visueel dagboek vol knipogen naar de alledaagsheid, waarin elk detail uitnodigt tot een tweede blik. Het resultaat is een reeks werken die niet alleen amuseert, maar ook uitnodigt tot reflectie over hoe we binnen families communiceren, lachen, botsen en samenleven.