Gerief vertelt het verhaal van 2 volwassen kinderen die het huis van hun moeder, die veel waarde legde in haar kringloopvondsten, gaan leeg maken. Terugkeren naar hun ouderlijk huis brengt heel wat gerief naar boven, niet alleen spullen maar ook onverwerkte familie dynamieken.

In het begin van mijn proces was ik begonnen rond het idee van “Sonder”, de realisatie dat andere een even ingewikkeld en levendig leven leiden als dat van jouw. Ook het idee van een persoonlijk paradijs sprak me aan. Ik ging daarvoor kijken in mijn omgeving om mensen te tekenen en te fantaseren over wat voor mensen het waren en waar hun persoonlijk paradijs juist is, dit aan de hand van veronderstellingen of uit kleine fragmenten van hun conversatie. Uit deze tekeningen haalde ik 4 personages en begon na te denken over hoe deze in relatie tot elkaar stonden. Maar al snel kwam ik tot de conclusie dat individuele paradijzen moeilijk zouden zijn om weer te geven.

Een persoonlijk paradijs was al van in het begin niet perse een tropische plek, het kon evengoed een persoon, een event of een plek zijn zonder palmbomen in. Een van deze was voor mij ook “de keuken van de bomma”. Hier ben ik mee verder gegaan.

Gerief vertelt het verhaal van een broer en een zus die het huis van hun moeder, die zich graag omringde met haar kringloopvondsten, gaan leeg maken. Rommelen in het ouderlijke huis maakt heel wat los, zowel herinneringen als onverwerkte familie dynamieken. Al snel kwamen deze personages ook dicht bij mij te staan. Zelf was ik nog veel te jong om volledig te realiseren dat het leegmaken van het huis bij mijn grootmoeder een heleboel heeft losgemaakt binnenin de familie. Maar onbewust werd dit wel het onderwerp van mijn masterproef.